Mijn naam is Debby Scheiris, ik ben geboren te Dendermonde op 14 april 1970. Op vierjarige leeftijd kreeg ik al de microbe om te zingen. Op zaterdagavond gingen mijn vader en broer biljarten en wij gingen steeds mee supporteren. Maar supporteren was niet aan de biljart voor mij maar aan de Jukebox die in het café stond. Ik herinner mij nog steeds de nummerkeuze F4 en dan kwam het plaatje op de platenspeler terecht, deze song was toen " Een kind zonder moeder" van Mieke. Mieke was mijn grote idool. Een hele avond zette ik in het café datzelfde plaatje op. De cafébazin zei toen steeds dat ik ooit wel zangeres zou worden. Maar in mijn jeugdjaren was uitgaan belangrijker naar dancings en vooral concerten dan zelf op een podium te staan.

In 2012 kreeg ik dan toch de vraag of ik deel wou uitmaken van een nieuwe coverband, genaamd "Smash Seven". Ik deed auditie en al vlug werd ik uitverkozen tot de frontzangers van deze band. In deze band waren de leeftijden tussen 18 en 62 jaar, maar we hadden een keileuke band, de beste waar ik ooit speelde. Maar helaas koos ik midden 2013 toch eruit te stappen aangezien er teveel van bezetting werd gewisseld.

Al vlug in september 2013 werd ik opnieuw gecontacteerd om in de rockband "Impuls" te stappen. Rockmuziek was echter niet zo mijn ding maar de passie voor het zingen bleef wel hangen en ik stapte in de band als backing vocal. Ik deed enkele optredens met deze band en in december 2013 kon ik zelfs een optreden in mijn eigen gemeente op het kerstdorp op de kop tikken. Maar hier liep het fout met de leider van de band en besliste ik om toch op te stappen. Ik had genoeg van muziek, ik wou er niets meer van horen.

Ik ging veel naar optredens van BV's kijken en ontdekte mijn tweede vader Wim Claes die mij voorstelde om eens een stemtest te doen. Wim vond dat ik niet mocht stoppen met muziek, zeker niet als het mijn passie is. Ik heb mijn toen aangesloten op het platform van Singsnap, een Amerikaans karaokeplatform. Al snel kwam ik daar steeds met veel goede commentaren uit en kreeg ik de kriebels om het solo te gaan proberen. Ik vroeg aan Wim de hulp om mij te coachen, maar helaas heeft hij ons in 2018 verlaten. Weer een enorme klap voor mij, precies of ik mocht er echt niets mee bereiken.

In november 2019 kreeg ik vanuit studio Whyse uit Antwerpen de vraag of ik het niet zag zitten mijn eigen song op te nemen. Ik had nog nooit in een echte studio gestaan en voelde mij wat geschrokken maar toch stemde ik toe. Eind 2019 werd mijn allereerste coversong geboren, een song van Dolly Parton genaamd "Better Get To Livin". Ik probeerde mijn song in een aantal regionale radiostations te droppen en ééntje kwam eruit waar ik in de Bel 15 ben geraakt voor drie weken met de hoogste notering op 13. Ik was trots voor mijn allereerste song dat ik hierin ben geraakt.

Na de ellende van corona heb ik begin 2022 aangekondigd dat ik klaar was voor een eigen podium en bevestigde ik mijn allereerste tryout op 17 september in het CC De Biekorf in Lebbeke. Deze tryout is met veel enthousiasme bekroont en wist ik ook welke richting ik uit wou gaan. De Nederlandstalige en Coutrytour op met ook enkele Engelstalige popsongs.

In 2023 staat er een nieuwe Nederlandstalig song te wachten alsook tegen het eind van dat jaar een eigen CD uit te brengen en hopend ook enkele toffe optredens.

Ik hoop op de steun van veel toffe fans en hopend tot op één of ander leuk feestje.